KUKLALAR ATEŞLE OYNUYORLAR…

15 Aralık 1983 tarihinde Avrupada Hicret Mecmasında yayınlanmış bir yazımı sunuyorum. Aradan tam 30 yıl geçmiş. Ama bu günümüze ne kadar benziyor.

Lübnan kaynıyor. Bütün Ortadoğu adeta bir cadı kazanına döndü. Müslümanların yer yer uyanışı ile birlikte bütün şer güçler ayağa kalktı.Her köşe başında kanlı cinayetlerini sergiliyorlar.

Filipinlerden Batı Sahra’ya kadar, Afganistan’dan Afrika müslümanlarına varıncaya kadar İslam toprakları ateş içerisinde…Ağırlık noktası ise Kudüs…Hz.Süleyman(a.s.)’ın inşa ettiği mescid.Müslümanların ilk kıblesi,Hz.Peygamberimizin(s.a.v) Mirac’a çıktığı yer.Bugün ise katliam korkusuyla karşı karşıya.Yahudi ile Amerika ile Rusya, her an birlik beraberlik içinde.Tek gayeleri Müslümanlara İslam’ca yaşama hakkı tanımamak, baş kaldıranları ezmek, geride kalanları sömürmek…Tek cümle ile Hak-Batıl mücadelesi bu. Ne var ki Hak’kı temsil edenlerde mecal yok, et ve kemik yığınından ibaretmiş gibi bir görüntü sergiliyorlar.Ümmetin çoğunluğu gaflet içinde,başlarına musallat olan sahte kahramanlara aldanmışlar. Mısır, Suriye, Irak, Sudan, Suudi Arabistan, Libya, Cezayir, Tunus, Fas, Türkiye ve benzerlerinin durumları bu.

İran Müslümanları kurtuluş hamlesini yapmış, fakat şer güçlerin desteklediği Irak’la uğraşmaktan başını kurtaramıyor. Şanlı Afganlı ise kendi başına, çilesi ve acısı ile başbaşa koskoca Moskof haini ile boğuşuyor. Pakistan müslüman görüntülü askeri idarecilerin esiri olmuş, Filipinler’de ve Hindistan’da artık olağan sayıda Müslüman kıyımları…

Kafirler Sultası altında Müslümanlar inim inim inliyor. Ölümden korkan, cihaddan yüz çeviren dünya malından vazgeçmeyen Müslüman, kafirlerin kurşunlarıyla can veriyor. Üzerine titrediği mal ve mülkleri atılan bombalarla yanıp kül oluyor.

Halbuki Müslüman ölümden korkmamalı idi. Dünya sevgisi ve mal hırsı çukuruna düşmemeliydi. Hele şu anda rahat içinde yaşadığını zanneden Müslümana ne demeli ? Sanki bugün Afgan’lının başına gelen ve Lübnan’da yaşayan Müslümanların uğradığı felaketler hiç kendisine gelmeyecek sanıyor. Afgan’lı ve Lübnan’lılar da belki bundan 5-10 sene önce böyle bir şey tahmin etmiyorlardı. Batıl’ın eline fırsat geçerse yeryüzünde bir tek Müslümanın dahi barınmasına müsaade etmez.

Günümüzde şuurlu geçinen Müslümanların çoğu bir takım basit sloganlarla, heyecanlı nutuklarla tatmin edilmeye çalışılarak unutulmaya devam ediyorlar. Ortada İslam devletine giden ciddi hiçbir adım yokken bağırma – çağırmalarla ortalık gürültüye boğuluyor, bunu duyan İslam düşmanları da ciddi bir şey var zannedip olağanüstü tedbirler alıyorlar ve artık bir hizmet yapabilmek de gittikçe zorlaşıyor.

Müslüman küçük hesapları ve laf edebiyatını bırakmalıdır. İlmi rehber edinerek cemaatlaşmalı tebliğ ve cihad farzına yönelmelidir.

Düşmanlar bizim gibi uyumuyor, lafla da vakit geçirmiyorlar.İşte Amerika donanması ile Lübnan’da savaşa katılıyor.Topraklarında Müslümanların yaşadığı Türkiye ise, Lübnan’daki Müslümanları öldürmek ve İsrail’e yol açmak için vazife almış Amerikan ordusuna üs vermiş, askerlerinin moral yükseltme hizmetlerini (!) yüklenmiştir.

Mısır, Ürdün ve Suudi Arabistan’ın da Türkiye’den farkı yok. Suriye ise Rusya’ya kuklalıklada yarışıyor. Bu kuklalar milletlerine karşı tarihin en büyük ihanetlerini yapıyorlar. Ateşle oynuyorlar. Bu ateşin birgün kendilerini de yakabileceğini hiç düşünmüyorlar.

Artık Müslümanlar, dikkatli ve cesur adımlarla bu tehlikeli gidişe dur demelidirler. Şüphesiz ki ilahi plan ne ise o gerçekleşecektir. Müslümanlara düşen ise ahirette kendilerini azaptan kurtaracak şerefli ve hayırlı işlere koşmaktır.